Kaderini sev!
Varsa kederini de sev!
Üzülme hastalıklarına,
Gör, hangi günahlarına kefaret olacak,
Terk edildin diye de üzülme
Demek ki sevebilecek bir yüreğin var...
Geçmişi unut, hiç yaşanmamış gibi davran,
Buluttan nem kapma!!!
Döküver kirpiklerinden sonbaharı,
Bir gün ama bir gün mutlu tebessümlerle kol kola gireceksin...
Koklayacaksın yağmur sonrası toprakları,
Yükleyeceksin ruhunu kelebek kanadına,
Uçacaksın semalara sevdiklerinle can!
Kim demiş ebemkuşağı yedi renk?
Bakmakla görmek arasındaki farkı çözdüğünde,
Anlayacaksın ne demek istediğimi..
Hz. Mevlâna (k.s)...
..Mevlana’nın dediği gibi kaderimizi seviyoruz değil mi? Bir Ay, bir soğuk, bir akşam efkarı ki sormayın! Aşka kifayet kazandırmaya çalışıyor bir kadın. Düşündükçe anlamsızlaşıyor yüreği ve susuyor. Utansın yeryüzü. Gökyüzünün ellerinde devşirmelere döndük! Bir ihanetin peşinde, sevgisiz, öylesine mahur, öylesine gururlu, öylesine yorgun. Çıktım insanları seyir eylemeye...
Halimiz derdimize ayan olsun dedik. Derdimizi gecelere kurban eyledik! Bazende hemencecik dökülüyor tüm cümleler. Kalan ömrü yaşamaksa mesele, yaşarız hakkı ile...
Öptüm solunuzu...
·
4 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.