Kazangap, zamanın olur olmadık anında bilgece gülümsedi hayat akışında. Kâh çölün içindeki sonsuz girdabında, kâh insan nefesine dokunan yatıştırıcı, şefkatli ihtiyar metanetin uysallığında gözetledi. Devesini fırtınadan çekip çıkardığı gibi çekti insanı azmin, sabrın, onurlu yaşamın yatağına. Aytmatov, sana saygı duyuyorum.
