"KAÇ GÜL MEVSİMİ GEÇTİ, SEN YOKSUN..."
"Gözlerini gözlerime bıraktı.
-Sen, dedi, gönlümle aklım arasında kalan en büyük çaresizliğimsin.
Kayıp gitti elleri avuçlarımdan. Arkasından “Asya!” diye öyle bir çağırmışım ki, sanki Aladağlar, Ala Arça’lar birbirine kavuştu. Issık Köl, Sarı Çelek, Son Köl dalgalandı. Sesim bütün Türkistan semalarında yankılandı. Bütün kartallar havalandı."
·
5 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.