Penrose merdiveni denen şeyi duymuşsunuzdur. Hepsi birbirine çıkan merdivenlerden oluşan bir paradoks. Geçen sene bu merdivende yeni bir tura başladım. Tırmanış çok zorlu ama keyifli oldu. Çünkü bir üst katta hedeflenen çok büyük şeyler vardı. Fakat yerçekiminde bir gariplik ve ufak bir baş dönmesinden sonra kendimi bir sonraki merdivende buldum. Aşağı iniyordum ama farkında değildim. Yola devam ettim. İniş çok hızlıydı. Ayağım takıldı ve aşağı yuvarlandım. Kalktığımda başladığım yerde olduğumu fark ettim. 1 yıl öncesini hatırladım. Değişim rüzgarları esiyordu. Büyük kararlar alıp hepsini teker teker gerçekleştirmiştim korkusuzca. Okuma alışkanlıklarım bile değişmişti. Amerikan Tanrıları'nı alacaktım en sonunda. Ama her şey kumdan kale gibi toz oldu bir anda. İşin güzel yanıysa yarın Amerikan Tanrıları'nı hediye edecek arkadaşım. Sanırım her şey yeniden başlıyor. Ama bu sefer merdiveni tırmanmak yerine usulca aşağı bırakacağım kendimi. Döngüyü yıkacak ve en sevdiğim şeyi yapacağım; yolculuk.
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.