Kitap baştan sona bir tren yolculuğunda geçiyor. Olayın baş karakteri olan Pozdnişev, eşiyle olan sorunlarını dile getirirken kitabın giriş ve girişme kısımlarında çok keyifli bir kadın erkek arasındaki farklılıkların bulunduğu bir tartışmasının içinde buluyorsunuz kendinizi.
Karısının kendisini aldattığını düşünen Pozdnişev, kıskançlığın verdiği psikolojiyle kadınla erkeğin durumunu ifade etmeye çalışıyor.
Tolstoy'un zaman zaman romanı gözlemci bakış açısından kahraman bakış açısına çektiğini gördüm. Yani bazen kendi dilinden konuşur gibi yazmıştı.
Sonuç kısmında ise temel olarak asıl üzerinde durmak istediği noktaya getiriyor olayı. Yani kadın ve erkek arasındaki erdemsizliğin olmayışında inanın başına neler açacağını ve nelere götüreceğinden söz ediyor.
Dili zaman zaman yabancı kelimelere yer verse de oldukça sadedir. Kadınla erkek arasındaki ilişkiden kendisine biraz olsun farkındalık katmak isteyenlere kesinlikle tavsiye ederim.