Ama böyle, hem masum,
Ve aynı zamanda da acımasız,
Nasıl olabilirim?
Korkusuzca sallanarak bir ipte,
Boğulmak istiyorum özgürce.
Unuttun mu yoksa,
Salıncakları çoktan bıraktığımı.
Oysa değil bir salıncağa,
Koca bir parka bile sığmıyorum artık.
Büyüdüm, anladım ve ölümden korkmuyorum,
Korktuğum kadar yaşamaktan.
Siz en iyisi,
Gözünüzü kırpmadan asın beni.
Ve öyle ki,
Çoktan geçti bunun vakti.
Kocadım artık.
Ufak ellerim yok,
Ufak parmaklarım.
Ezildi bu yükün altında,
Un ufak edildi tüm varlığım.
Ki boynumda kalan bu iz,
Ve içimdeki bu his,
Ellerimde bir boşluk bıraktı.
Ayaklarımı yere bağlayan,
Fakat sizin altımdan çektiğiniz,
Bir basamak,
Beni hayatta ve ipte tutan.
Bu acıdan ve benden geriye,
Bir basamak kaldı,
Bir de mutluluk, bir tutam.
Ahmet Ekinci
··
102 görüntüleme
Bu yorum görüntülenemiyor
Siz mi yazdınız bunu? Ellerinize yüreğinize sağlık gerçekten de..
Teşekkür ederim. Ben yazmasam altına ismimi yazmam efenim. :))
1 sonraki yanıtı göster
Bu şu ana kadar okuduklarım arasında en ama en güzeli...
Tebrikler güzel yazmışsınız:))
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.