Gönderi

Vuslat ve Ayrılık
Benim en bahtiyar anlarım onun eline dokunabildiğim günlerdi. Bu öyle bir sorumluluk idi ki, ellerini hissettiğim her anda mutluluk ile birlikte bir de acı duyuyordum. Mutluluğum vuslatan, acım ayrılık düşüncesinden idi.
Sayfa 322 - KapıKitabı okudu
·
1 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.