"Üzeri üşüyen bir gece
Almışım hayallerimi üzerime
Yüzümde naif bir tebessüm
Rüzgarın bedenime tesiri yok,
Rüzgar ile avutmak vakur yalnızlığı.
Çıldırıyor gökyüzü heybetimden
Böyle bir gecede ayyaş olmak
Teğet geçmek tüm yalnızlıkları
Ve gülmek sebepsizce...
Hep mi karanlık bu gökyüzü
Yorulmaz mı havafa asılı kalan yıldızlar?
Yüzüm tutmuyor artık her yıldız kaydığında
Dilek tutmaya.
İyice hantallaştı güneş
Vuslata ermeli artık
Kavuşmalı mavisine,
Gülmeli sebepsizce.