Alışmadı
Tiryaki elinde bir izmarit gibi hayat,
Yüreğimin ucunu tutuştur ve yak,
Maskeli baloda gördüğün, sahte saltanat.
İçini arındırır Azrail... Beni bana bırak,
Daha söylenmedik ne yalan kaldı hayatta,
Bir insana söylenecek ne varsa,
Senden bile emanet bırakıldıysa
Hepsi söylendi... Tükendi... Dur... Artık,
Yetmedi mi... Bitmedi mi...
Kulaklar duydu, can katlandı
Fakat... Gönül aldanmadı
Bil ki... Hiç alışmadı...
Dalganın kıyıya vurdugu an gibi
Hem arsız... Hem aşık
Yürek bir cana,
Canbir kula, hala sevdalı...
Sevdalık bizde,
Medcezirler kadar masumdu...
··
4 görüntüleme
Bu şiir Murat İNCE ye aittir.
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.