1925'lerin Türkiye'sinde kalburüstü kadınlarının yaşamlarına yakından baktığımız bir kitaptı. Aksaray'dan bir Perihan (1962) isimli romanından sonra Suat Derviş'in öykü yazmada da başarılı olduğunu düşünüyorum. Kitabı 1925 yılında yazan yazar, Behire'nin talipleri, Saniha Sayfiyede, İstanbul hanımları niçin dedikoduya sebep olur? hikayelerini ben çok sevdim. Her hikayede dönemin konaklarına giderek, o kadınların yaşamlarına konuk oluyorsunuz. Onlar gibi şık giyiniyor, onlar gibi kibar konuşuyorsunuz, saç maşası ile kısa saçlarınızı kıvırıyor, bir talip bekliyorsunuz. Bu kadınlardaki görgüye ve eğitime gıpta ediyorsunuz. Fransızcalarını, çaldıkları enstrüman kıskanıyorsunuz... Cumhuriyetin kurulması ile yaşanan değişimleri kadınlar üzerinden gayet rahat görebiliyoruz. Gündelik yaşamlarındaki küçük sıkıntılarına tanık oluyorsunuz. Beni en çok etkileyen şey ise Moda'nın, Ortaköy'ün sayfiye yer olarak anılması, İstanbul semtlerinin birbirinden bağımsız, ulaşılması meşakkatli yerler olması. Zaman zaman hınzır olan kitap, detaylarla, uzun uzun içsel betimlemelerle değil daha çok diyaloglarla sizi kendisine bağlıyor. Dönem kitabı sevenlere tavsiye edebilirim.

Behire'nin TalipleriSuat Derviş · İthaki Yayınları · 201671 okunma

·

53 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Burcu Bergen