Vagonun kapıları açılmış ve Pound kalabalığın arasında arkadaşının yüzünü seçmiş. Birkaç saniye içinde vagon başka yüzlerle dolmuş, Brzeska’nın yüzü de kalabalığın içine gömülmüş. Fazlasıyla sarsılan Pound bir süre olduğu yerde kalakalmış, sonra dizlerinin bağı çözülmüş. Sırtını dayayıp tüm ağırlığını sütuna vererek yavaş yavaş yere çökmüş. Not defterini çıkarmış ve bir şeyler yazmaya başlamış. O gece, şehrin güneyindeki bir lokantada, en aşağı üç yüz dizelik bir şiir yazmış. Ertesi gün şiiri tekrar okumuş fazla uzun bulmuş. Şiiri budamak, kesmek ve kısaltmak için her gün aynı istasyona, aynı sütuna geri dönmüş. Zira bu şiir, ölü arkadaşının belirdiği an kadar kısa ve tüyler ürpertici olmalıymış. Sadece o yüzün belirebilmesi için her şeyin yok edilmesi gerekiyormuş. Bir aylık bir çalışmanın ardından geriye sadece iki dize kalmış:
Belirişi bu yüzlerin, kalabalıkta;
Taç yaprakları, yaş, kara bir dalda.
16 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.