Livaneli'nin okuduğum ilk eseri.Uçurtma Avcısı'nı okuduktan sonra bu kadar derin bir keder ve üzüntü duyduğum bir kitapla karşılaşmamıştım. Biz insanlar önce dünyaya sonra da kendimize ne yapıyoruz böyle diye düşünmekten de kendimi alamıyorum. Kitap bende derin bir huzursuzluğa yol açtı. Yalın, sade bir dille Mezopotamya, masal gibi anlatılmış. Kitabın konusundan bahsedecek olursak Mardinli Hüseyin ve IŞİD zulmünü yaşamış Meleknaz'ın ve daha binlercesinin acı hikayesi. Sadece Ortadoğu'da değil tüm dünyada insanca yaşayamadığımızın güzel bir kanıtı olmuş kitap.