Ah insanoğlu! Ne çok kendini beğenmişsin sen! Ne çok acı çekmek için acı çektirdin sen! Ne çok yanıldın ama yanılmadın sandın sen! Ne çok cahilsin ama düşünebildiğinle övünürsün sen! Ah insanoğlu! Ne kadar aciz olduğunu farkettin mi hiç? Ne kadar vahşi olduğunu farkettin mi hiç? Ne kadar aşağılık olduğunu farkettin mi hiç? Ah insanoğlu! Ne kadar utanç duyuyorum biliyor musun? Ben de insan olduğumdan beri... Senin pisliklerinin ceremelerini bütün kainat hep birlikte çektiğimizden beri... Dünyanın düzenini bozduğundan beri... Ey kainat! Ey dünya! Ey hayvanlar! Ey bitkiler! Ey böcekler! Ey taşlar! Ey Rabbim! Hepinizden insanlık adına özür diliyorum. Affedin bizleri! Biz cehaletin düşünebilen formuyuz! Biz vahşiliğin medeniyete bürünen formuyuz! Ey Rabbim! Bizleri içimizdeki bir takım düşünemeyen cahiller ve beyinsizler yüzünden helak etme! Ey kainat! Ey hayvanlar! Ey bitkiler! Ey cansız varlıklar! Ey üzerinde yaşadığımız dünya! Bizlere bir şans daha verin aramızda çok cahiller var evet, saygısızlar var evet, vahşiler var evet... Fakat aramızda masum, sevgi dolu, saygı duymaya adamış az da olsa bir güruh var. Onların hatrına... Sadece onların hatrına

Dişi Kurdun RüyalarıCengiz Aytmatov · Ötüken Neşriyat · 20236.9k okunma

··

76 views

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Mathmazel