İncelemeni okurken böyle başta sırıtıyordum "aaa Beyza inceleme yazmış -" diye, ama sonra okurken böyle bir huzur kapladı içimi. Durgunlaștım, sadece bir tebessümle okudum. Hikayen yine çok güzel, kardeşinin içindeki bu isteği de tekrar alevlendirebilirsiniz umarım, arada ben de mektuplardan oluşan kitaplar okuduğumda hep mektup arkadaşım olsa keşke diyorum. E-Kitap okumayıșımla aynı sebepten aslında, onun yazdığı şeyi somut olarak elimde tutarken kendi el yazısından okusam. (Posta Kutusundaki Mızıka, en büyük örnek bunu isteten.) Bir de mektup yazarken kim neyden çekinir ki, ket vurmak zorunda değilsin bile kendine bunu yazsam mı yazmasam mı diye, çünkü zaten mektup arkadaşı olmuşsan o kişiyle, neyi saklayacaksın, neyi bilmesini istemeyeceksin ki... :/
Lafın kısası, çok güzel yazmışsın yine. Dün burada şiir kitabı okuyan ve şiir paylaşan çok fazla insan olunca benim de içimden gelmişti (getirtilmişti :D) okumak, Süreya'yı hiç okumadım ama şiirlerinden önce mektuplarını okurum belki. Teşekkür ederim bu çok güzel, samimi ve dingin inceleme için.
Umm, benim yorumum da bu kadardı. :)) Sevgilerle. <3