Kendime sakladığım bir incelemem var, ne kadar inceleme denir bilemiyorum gerçi. Ama siz de bilin istiyorum bu kitabı, o yüzden buraya da birşeyler karalıyorum. Öncelikle şunu bilin ki bu öykü kitabını bana tavsiye eden kişi çokça öykü okumuş ve bunlar arasından bir tavsiye vermiştir, yani nadide bir kitaptır kendileri. Altı adet kısa ama dolu dolu öyküden oluşuyor ve hepsi de bizden birşeyler taşıyor, bizden olmasa annemizden, babamızdan, komşumuzdan, arkadaşımızdan. Bazen otobüste bir teyzeye selam verirsiniz de muhabbet etmeye başlar sonra onun hayat hikayesini dinlersiniz ya, ya da bir bekleme salonunda bakışları derin bir abla sizdeki samimiyeti hissedince tavsiye babında hayatından birkaç kesit sunar size, işte bu öyküleri okuyunca yaşını başını almış insanlar size gençliklerinden, geçirdiklerinden haberler taşıyor gibi de hissedebilirsiniz, yaşadıklarınızı da hatırlayabilirsiniz. Ne köyden hikayeler diyebilirim ne şehirden, ikisi arasında birşey, bizim toplumumuzdan, bizden. Ve okurken kalbinizde hep bir kuş olacak, bazen ağlayacak bazen gülecek. Yazarı Mustafa Çiftçi bizi bize çok sade ve akıcı bir dille anlatmış ama kendi üslubu ile, yani öyküler sanki farklı bir imzaya sahip, başka bir tadı var. Hikayelerden bahsetmem doğru olur mu bilemedim, hiç alıntı da paylaşamadım ama kitabı ara ara elime alacağım için alıntılar ekleyebilirim. Özel bir kitap, okuyabilirseniz en yakınızdaki kişiye de okutmak isteyeceksiniz. Lütfen okuyun.

Ah MercimeğimMustafa Çiftci · İletişim Yayıncılık · 20171,295 okunma

··

108 görüntüleme

zeyneb

@duseyazan ·

19 Şubat 2018 19:40

Mustafa Çiftçi'yi ilk, Handan Yeşili öyküsünü çok beğendiği için, "mutlaka okuyun!" diyerek pdf şeklinde paylaşan bir arkadaşım sayesinde tanımıştım. Çok etkilemişti beni. Günümüz öykücülerinin sağlam kalemlerindendir. Adına birçok öykü dergisinde rastlayabilirsiniz. Buram buram anadolu kokar öyküleri. Duyguyu çok iyi verir. Öykünün içine giriverirsiniz hemen. Dilerim daha bu inceleme sayesinde daha çok okura ulaşır. Kaleminize sağlık. :)

hatiice

@bzkrthatiice ·

19 Şubat 2018 20:14

Keşke duyguyu bu kadar iyi vermeseydi de öykünün içine bu kadar girivermeseydim diyenler de vardır belki, kim bilir :) Çiftçi, genel olarak mutlu sonları seviyor anladığım kadarıyla ama işte insanın anlayamadığı, dertlendiği bazı şeylere de sebep olabiliyor yazdıkları. Kendi kendime konuştum, affola :) Diğer kitaplarını da bulduğum yerde okuyacağım diyeyim, teşekkür edip noktalayayım :)

Bu yorum görüntülenemiyor

zeyneb

@duseyazan ·

19 Şubat 2018 20:19

Estağfurullah. :) Bence söylediğiniz şeyi başarabilmektir kıymetli olan. Rica ederim. Şimdiden keyifli okumalar dilerim. :)

hatiice

@bzkrthatiice ·

19 Şubat 2018 20:23

Keyifle okumak isterim tabi :) teşekkür ederim :)

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

hatiice