Kızlar devamlı bir haltlar karıştırıyorlar ama çocuk işte. Kızamıyor ki insan. Bir zaman sonra kendi çocukluğunu hatırlamaya başlıyorsun. Yaptığın yaramazlıklar geliyor aklına. Ne güzeldi çocuk olmak. O hatıraları akla getirdiği için belki de hüzünlü bir sevgiyle bağlandım kitaba.
