Gönderi

“Beni acilin arka kapısında bekleyen ambulansa koyduklarında, taşımak için kullandıkları battaniye de altımda kalmıştı. Murat onunla her tarafı kapattı ve yanıma oturdu. Eşimin ve çocuklarımın beni görmek istemelerinin ve bunun için ısrar edip, bağrışıp çağrışmalarının bir kıymeti yoktu. Çünkü biz yola çıkmıştık bile.”
··
1 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.