Şair, ufkun sonsuzluğuna dikti gözlerini:
Ey mavi gökyüzü!
Bu günahkâr halimi bilir misin?
Sevemedim,
Sevilmedim,
Haram diye,
Kimse sormadı gönlümdekini,
Halbuki bütün benliğimle oradaydım.
Elalem can çekişirken yalancı sevdaların pençesinde,
Ben aşkın şarabından hiç tadmadım.
Nice hayatların karartıldığı gecelerde,
Sokuldum yalnızlığıma,
Örtmedi kimse yüreğimi,
Duymadılar içimdeki feryadı,
Sesim asumana yükseldi.
Günahsız çocukların peydahlandığı karanlık odalar,
Gözlerimdeki kanları silemedi.
Şehvetin tuzağına kapılan hayvani duygular,
Bitirdi içimdeki saf sevgiyi.
Abdulaziz Altekin
··
1 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.