“Ben bir insan, ben bir Türk şairi Nazım Hikmet ben tepeden tırnağa insan tepeden tırnağa kavga, hasret ve ümitten ibaret…” Uzun yıllar yasak olan şiirleri ancak ölümünden sonra hayranları tarafından ortaya çıkarılıp yayınlanmasa bilmiyor olacaktık. Kitapta edebiyatçı bir babanın evladına edebiyat ve kitaplar üzerinden verdiği hayat dersi anlatılıyor. Samimi bir dil kullanılmış. Nazım Hikmet, Piraye ile yaşadıkları sorunları açık yüreklilik ile dile getiriyor. Mektupların sonlarına doğru cezaevinden tahliye olmaya yakın Piraye ile bağları tamamen kopuyor ve bunu uygun bir dil ile oğluna izah ediyor. Okuması gereken kitaplardan, yazarlardan listeler hazırlayıp gönderiyor. Can Dündar'ın bulup ortaya çıkardığı Nazım Hikmet'in Atatürk'e yazdığı mektubu paylaşmak istiyorum. ....Senin eserine ve sana, aziz olan Türk dilinin inanmış bir şairiyim. Sırtıma yüklenen ve yükletilecek hapis yıllarını taşıyabilecek kadar sabırlı olabilirdim. Büyük işlerinin arasında seni bir Türk şairinin felaketi ile alakalandırmak istemezdim. Bağışla beni. Seni bir an kendimle meşgul ettimse, alnıma vurulmak istenen bu ‘inkılap askerini isyana teşvik’ damgasının ancak senin ellerinle silinebileceğine inandığımdandır. Başvurabileceğim en inkılapçı baş sensin. Kemalizmden ve senden adalet istiyorum. Türk inkılabına ve senin başına and içerim ki suçsuzum. Nazım Hikmet'i özetlemek gerekirse: Aşksın işte… Her zaman, her devirde, her durumda güzelsin…

Cezaevinden Memet Fuat'a MektuplarNazım Hikmet Ran · Adam Yayınları · 2003267 okunma

·

84 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.