Kitapla ilgili o kadar doyurucu incelemeler var ki sitede (#27096478 , #27044040 , #26578551 gibi) ben de bir tane yazsam mı diye kararsız kaldım. Yine de bir kaç cümle de olsa düşüncelerimi dökmek istedim. Kitap için Bulgakov'un şaheseri denilmiş pek çok yerde, ben de Bulgakov etkinliğinin finalini şaheser ile yapmak istemiştim. Yine Bulgakov’a özgü mizahsal bir dil ile bol hicivli bir kitap olmuş. Bol karakterli, bol dalavereli, çok eğlenceli okunması kolay, zaman zaman anlaşılması güç, hem fantastik hem tarihsel, hem mizah hem toplumsal gerçeklik içeren bir kitap. (Little little into the middle.) Öncelikle yazarın kitabı 12 yılda tamamladığını belirtmek istiyorum. 12 yıl boyunca yazmış, değiştirmiş, düzeltmiş, eklemiş, çıkarmış ve ortaya böyle bir kitap çıkartmış. Hayatının romanı diyebiliriz yani. Zaten Usta’nın da eserini yazdıktan sonra Massolit erkleri sebebiyle sıkıntıya düşmesi bakımından Bulgakov’u temsil ettiği rivayet ediliyor. Hatta Usta gibi Bulgakov da bir dönem müsveddelerini yakmış. :( Kitaptan biraz bahsetmek gerekirse “şeytanın gerçekliği” sorgulanırken Moskova’nın orta yerinde birden şeytan Woland’ın belirmesiyle şenlik başlar. Memurların rüşvete batmışlıklarını, düzenin kokuşmuşluğunu tiyatral ve eğlenceli bir şekilde okuyucuya aktarır. Arkadan da Moskova halkının paraya, mala mülke düşkünlüğünü bir hokkobazlık gösterisiyle okura sunar. Şeytan olduğu açıkca söylenmiyor ama söylenene kadar şeytanı hissediyoruz. Ama öyle bir şeytan ki bağrıma basasım geldi, o kadar sempatik. :) Woland ve ekibi bütün pislikleri ortaya saçıp göstermekle bir nevi kahraman olmuyorlar mı aslında? Sonra Margarita ve Usta’nın kavuşmasını sağlamaları, Usta’ya haksızlık edenleri cezalandırmaları insana bu nasıl şeytan diye sorgulatıyor. Ya da insanlar o kadar kötü ki şeytan bile iyi kalıyor yanlarında. Kitapta salt iyi ya da salt kötü karakter olmamasını sevdim. Şeytan Margarita’yı Usta’sına kavuşturabilecek kadar iyiyken, iyi karakter Margarita ise sevdiğine kavuşabilmek için şeytanla işbirliği yapabilecek kadar kötü. Bilemiyorum belki şartlar doğrultusunda zaman zaman hepimiz biraz iyi, biraz da kötüyüzdür. İyilik ve kötülük ne açıdan bakıldığına göre değişiyor da olabilir. Ya da sonunda iyi bir amaç varsa kötülük kabul görebilir mesajı da verilmek istenmiş olabilir. Kim neyi temsil ediyordu, ne ne için metafordu tam manasıyla çözdüm diyemem. Zaten bunu çözmek adına epey uğraşan işinin ehli insan da olmuş. Arada kim kimdi diye geriye döndüğüm ya da olayı tam kavrayamadığım oldu. Usta ile Margarita’nın ilişkisinin iç burkan bir tarafı da yok değildi, Usta’nın eriştiği bilgelik ve kabulleniş hüzünlü geldi bana. Belki bir gün bu kitabı döner tekrar okurum. Tavsiyem bu masalsı hikayeyi ıskalamayın lütfen. Bulgakov size vampirlerin, cadıların, kedilerin yanısıra şeytanı dahi sevdirecek “Usta”lıkta yazmış. =) Son olarak meraklısına, uzun fakat bir o kadar doyurucu bulduğum, kitap hakkında güzel detaylar barındıran alttaki linki bırakıyorum. rusedebiyatiarsivi.org/2016/08/25/haya...

Usta ve MargaritaMihail Bulgakov · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 20207.1k okunma

··

471 views

Hᥱsᥒᥲ Hypatia

@HesnaHypatia ·

17 February 2018 21:05

Eline sağlık NigRa, Woland'ı ben de pek sempatik buldum, hele kedisi yok mu :D Kurgusal olarak ben de beğendim kitabı. Uzun olduğu için yordu biraz ama adamın 12 yıl boyunca yazdığını düşünürsek normal yani :)