Sahicilik Endüstrisi
'Sahici' çağdaş yaşamdan tamamen silinmiş değildir. Postmodernizm,duyguötecilik,öteki-yönelimlilk ve sahiciliğe karşı işler görünen öteki eğilimlere rağmen,sahicilik adacıkları varlıklarını koruyorlar. Örneğin,bir kilisede bir ayin esnasında dört yaşındaki bir çocuğun sessizliği yırtarak ''baba,çişim geldi!'' dediği oldukça tipik bir sahneyi düşünün. Şaşkın babanın verdiği alışıldık karşılık çocuktan susmasını ve ayin bitene kadar beklemesini istemektir. Ancak çocuk yine bekleneceği gibi öncekinden daha yüksek sesle ''ben şimdi gitmek istiyorum!'' der. Çocuğun anne-babası suçlu suçlu sağa sola bakıp çocuğu tuvalete götürürken,çoğu anne-baba gülümser. Bütün bu olaylar dizisi çoğu insanın aşina olduğu kolektif bir ritüele benzer ancak ritüel kendiliğindendir. Birçok çocuğun davranışı gibi bu da çağdaş zamanlara kadar varlığını korumuş bir sahicilik örneğidir. Sıradan bir örnek olsa dahi,üzerine düşünülmeye değerdir. 'Çocuğun davranışlarını sahici yapan nedir?' İlk akla gelen yanıt çocuğun başkalarından menfaat sağlamak için duygular sahnelemediğidir: o minyatür bir (Dostoyevski'nin) yeraltı adamıdır.
Sayfa 169 - Ayrıntı
·
115 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.