İhsan Oktay Anar’ın en iyi romanın Puslu Kıtalar Atlası olduğu söylenir. Ben de beğenmiştim romanı. Fakat SUSKUNLAR bence çok daha iyi bir roman. Uzun zaman sonra Türk edebiyatı yazarlarından birisi beni bu kadar etkiledi.Anar’ın tüm kitaplarını okumayı düşünüyorum. Osmanlı Döneminde Konstantin’e yolculuk gibi. Galata meyhanelerinde demleniyor insan arada. Mevlevilerle aşka gelip semaya başlıyor. Musiki eserin başından sonuna kadar her yönüyle işleniyor. Hatta ana karakterimiz musiki. Musiki terimleri ve dönem itibariyle Arapça Farsça kökenli kelime çok fakat işin güzel tarafı anlatılanı sözlüğe ihtiyaç duymadan anlıyorsunuz. Bu sebepten sadece dilinden dolayı tedirgin olan kitap dostları lütfen bu şaheseri kaçırmayın. Ah Neva!!! Davud!! Fedakar ve hakiki aşık. Eflatun sessizliği sessizce dinleyen unutulmaz neyzenim. Daha birçok derin karakter var. Masalın içinde gerçeği yaşamak çok güzeldi. Anar öyle bir kurgu tasarlamış ki her detay son sayfada yerine oturdu. Bir bütün olarak zihnimde yer etti. Tüm bağlantılar sonuçta yerini buldu. Bazen ürküttü bazen hüzünlendirdi ama heyecan ve hayranlık hiç bitmedi. Anar tek kelimeyle muhteşem bir eser koymuş ortaya. Neyin kafasını yaşıyor acaba diye düşündüm. Sanki akıllıkla delilik arasındaki ince çizgide gidip gelmiş. Yoksa böyle bir şaheser ortaya koymak mümkün olmaz gibi geliyor. Gündelik düşünmez yazarlar evet ama Anar bir başka yaşıyor. Anlattığı konulardaki yetkinliği göz dolduruyor, hayranlık uyandırıyor. Kulak eğer gerçeği anlatsa gözdür. Mevlana’nın bu güzel sözüyle başlıyor eser. Aslında bu söz her şeyin özeti gibi. “Susmak gerçeği anlamanın tek yoluydu.” Gerçeğiyle son buluyor eser. İnanılmaz bir yolculuktu. Dilerim bunu okumayanlar da yaşar. Keyifli okumalar.

Suskunlarİhsan Oktay Anar · İletişim Yayınevi · 20219,4bin okunma

··

252 görüntüleme

Haruni

@haruncanak ·

02 Mart 2020 11:21

Ney'in kafasını yaşıyor bu adam :) Güzel inceleme teşekkürler

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Nurhan