Gönderi
Körlük kitabının devamı olan Görmek yine adı bilinmeyen ülke ve isimsiz karakterleri barındırıyor. Yazarın karakteristik yazım tarzı ve noktalama işaretlerini kullanımını yine burada da görüyoruz.
Birkaç okurdan duyduğum; 'kitabın çevirisi çok kötü, noktalama işaretlerini saçma sapan kullanmışlar, nokta yok gibi, cümle nerede başlıyor ve bitiyor anlamıyorum' gibi yorumlara açıklama getirirsem hayır arkadaşlar sorun çeviri veya yayınevi değil, yazarın üslubu böyle. Bu açıklamadan sonra ilk 150-170 sayfa ülkedeki durumun, karmaşanın anlatıldığı bir politik zemin. Fakat bu sayfalardan sonra Körlük'ün karakterleriyle bağlantı kuruluyor, kitap daha akıcı olmaya başlıyor.
Yine mükemmel tespitler var. Kitabın içeriğine gelirse beyaz körlük salgınından kurtulan halk 4 yıl sonra seçimde %83'ün boş oy kullandığı boş oy verme hastalığına yakalanıyor. Hükümetin 'boşçu'larla verdiği azılı mücadeleyi görüyoruz. Hatta bu mücadele uğruna gerçekleri nasıl saptırdığını ve masumluğu kanıtlanmış kişilere nasıl suç atıldığı ve ne kadar masum olursa olsun devletin bir kişiyi suçlu görmesinin adaletten ve kanunlardan üstün tutulduğunu görüyoruz.
Körlük kitabında Saramago insanlardan ve insanlıktan vazgeçmiştir. İlkel duygular ve çıkar çatışmalarıyla her daim riyakar insan/insanlığı anlatmıştır. Fakat Görmek kitabı sanki onun umudu gibi. Faşizme başkaldıran, mücadele edenleri anlatmış. Durumdan hoşnutsuz hükümetin dayatmalarına incelikle karşılık vermiş halkı.
·
1 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.