Ailesinin medarı iftiharı, çevresinin imrendiği, mükemmeliyetçi yaşayan, gözü yükseklerde rütbeli bir yargıç. Hayatını tam rayına oturttuğunu sandığı zamanda, ıstırap veren acıların baş gösterdiği, akabinde sonun yaklaştığını hisseden ama bir en ufak bir kıpırtıda tekrar toparlanacağına, hayatına baharın yeniden doğacağına inanan, bipolar bozukluğu olan İvan İlyiç. Yaşadığımız yüzyılda Empati diye bir kavram üretildi.Her ne kadar karşımızdakinin duygu durumunu hissetmeye çalışsakta bunu ne kadar yapabiliriz ki? 1 dakika, 1 saat, 1 gün? Ne kadar süre? İnsan hiçbir şeyi başına gelmeden tam olarak anlayamaz.. İnsan; bir yatalak, bir kötürüm, bir böcek gibi de yaşasa yaşamak her haliyle güzeldir. Çuvalın dibindeki karanlığa doğru itilirken bile en ufak bir ışık zerresini hissetmek, yeniden yaşam umutlarını yeşertmek için yeterde artar. Okurken "Dönüşüm" ü okur gibi hissettim desem yalan olmaz.

İvan İlyiç'in ÖlümüLev Tolstoy · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 202245,2bin okunma

·

1 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

by.rendes