Baki,Sultan-ı Şuara
Baki'nin bir şiirine kızan Kanuni onu Bursa'ya sürmek ister ve şöyle şairane bir şey yazar:
Bâkî bed
Bursa’ya red
Nefy-i ebed
Azm-i bülend
Açıklaması: Huyu kötü olan Bâkî’yi Bursa’ya sürdüm. Orada devamlı kalsın. Yüksek kararım budur.
Baki ise şöyle cevap verir;
N’ola kim nefy-i ebed azm-i bülend oldunsa ey Bâkî
Bilesin ki cihân mülkü değil Süleymân’a bâkî
Şahâ! Azminde isbât-ı tehevvür eyledin ammâ
Buna çarh-ı felek derler, ne sen bâkî ne ben bâkî
Açıklaması:Üzme kendini ey Bâkî! Padişahın yüksek kararı senin Âsitâne’den, Cihan hakanının yanından uzaklaştırılman yönünde olsa ne olur ki…
Zira açıkca biliyorsun ki bu dünya Hazret-i Süleyman aleyhisselama bile kalmadı.
Ey Padişahım! Kararınızda -sıklıkla vâkî olduğu üzere- celâliniz, gazabınız pek sarih biçimde görülüyor amma! Unutmayın ki bu dünya geçicidir, bana kalmadığı gibi, size de kalmaz.”
Bu dizeleri duyan biri not alır ve Kanuni'ye bunu bildirir.Bunu duyan Kanuni kınama kararını geri alır ve bundan sonra Baki'ye Sultan-ı Şuara (Şairlerin Sultanı) denir.
11 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.