Bu kitabı Japonya'yı çok seven biri olarak okuduğum için midir bilemem ama çok sevmiştim.. Hafif bir tempoda yormadan ilerliyor, kültürüne has özellikler barındırıyor.. Tamamı gözümün önünde canlanmıştı.. Kitaba dair çok sevdiğim bir kısım vardı.. "Ağaç, çiçek seyri" Japonlar ağaç seyrine çıkıyorlar.. "Hadi ağaç seyrine çıkalım." diyor baba.. Çok hoşuma gitmişti.. Bizler ne zaman doğayı izlemeye çıkmıştık ki?!
