Ortaokulda bir kıza aşık olmuştum
Adı mühim değil ama hala hatırımda
Onu görünce elim ayağıma dolaşırdı
Bir mucizeye bakar gibi ağzım açık izlerdim onu
Okul çıkış saatini bekler geçeceği caddeleri turlardım
Onu görmek ve kendimi gösterebilmek için çabalar durur
Bakmayınca koştura koştura arka sokaklardan tekrar önüne çıkardım
Ama hiç oralı olmaz, bakmazdı yüzüme
Bende ayazdan patlıcana dönmüş bir burun
Ve kırık dökük hayallerle evin yolunu tutardım
Kendime kızar ve söz verirdim:
''Tamam bu sefer bitti oğlum''
Bir daha dolaşmak yok onun peşinde.
Ama nerdee
Sabah okulda onu görünce yine yelkenler suya indirip
Geçeceği sokaklarda nöbete devam ederdim
Bir umut işte...
Uğur Akbaş