"Resmine sürme çektim kandillerin isinden..." (F. N. ÇAMLIBEL)
...
Bir kömür dumanıyle tütsülendi akşamlar,
Gurbete düşmüşlerin başına çöktü damlar…
Son yolcunun gömüldü yolda son adımları,
Bekçi sert bir vuruşla kırdı kaldırımları.
Mezarda ölü gibi yalnız kaldım odamda:
Yanan alnım duvarda, sönen gözlerim camda,
...
Senin için kandiller tutuştu kendisinden,
Resmine sürme çektim kandillerin isinden.
Saksıda incilendi yapraklar senin için,
Söylendi 'gelmez' diye uzaklar senin için…
··
33 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.