Kitap nüfusun çoğunluğunun müslüman olduğu ülkelerdeki son yüzyılda yaşanan laikleşme çabaları ve aynı ülkelerin modernleşme ve demokratikleşme(ya da demokratikleşememe) süreçlerini incelemiş. Yıllardır müslüman ülkelerin içsel kaosları, çiğnenen insan hakları, sürüp giden savaşlarla kaim totaliter devlet yapısı bu ülkelerin müslümanlıkları ile özdeşleşmiş ve kaosun kaynağı da hep islam olarak görülmüştür. Fakat aynı ülkelerin tarihlerine baktığımızda ise müslümanlıklarından başka da çarpıcı ortak noktalar olduğunu farkediyoruz. Türkiyedeki CHP, mısırdaki Arap sosyalist Birliği, Suriye ve Irak'taki baas, tunustaki yeni destur, Cezayir deki FLN siyasi ideolojilerini hep İslamiyetin mevcut halinin ülkenin geri kalmışlığının müsebbibi olduğu ve bu din değişmediği ya da halkın hayatından ayrışmadığı sürece ülkenin ilerleyemeyeceği fikri üzerine kurmuştur. Bu amaçla bahsi geçen bütün partiler dini kendi anlayış ve keyiflerine göre geriye dinden bir şey kalmayana kadar değiştirmiş ve bu değişimi de halka dikte etmişlerdir. Az çok laisizan eğilimleri olsa da laikliği anayasasına koyan tek müslüman ülke Türkiye haricindeki ülkeler için laiklik çoğu zaman uzak bir özlem olarak kalmış. Laikliği devletin temel ilkelerinden kabul eden Türkiye için bile hiç bir zaman devlet ve din işleri ayrı görülmemiş (diyanetin kuruluşu, devlet eliyle din adamı yetiştirilmesi, ilkokullara konan din dersi vs) tam tersi laiklik devletin kendi dayattığı ideolojik din anlayışının halka empoze edilmesinin aracısı olmuştur.dışarda kadınların başörtüsü takmasını yasaklayan rıza şah, ramazanda oruç tutulmasını yasaklayan burgiba, ezanı türkçeleştiren Mustafa Kemal, müslüman kardeşler üyesi diye binlerce insana işkence yaptıran nasır hepsi de eylemlerini seküler idealler doğrultusunda yapmış, hiç bir zaman İslami esaslarla yönetilen bir toplum hayali kurmayan liderlerdi.bu yüzden de bu ülkelerin mevcut hallerinin nedenlerini olmayan islamlıklarında aramaktansa tarihlerini daha bütüncül okumaya çalışmakta fayda var.

İslam Topraklarında Otoriter RejimlerPierre-Jean Luizard · İstanbul Bilgi Üniversitesi · 20136 okunma

18 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Bazen