İlk iki bölümü okuduktan sonra kitabı kapattım. Neil Gaiman yorumuna aldandın, dedim kendime. Sonra içimden bir ses okumaya devam et, dedi. Ertesi gün sabah 9da aldım kitabı elime. Sonra mı? Ne demişti, Aza? "Nefes alamıyorum."; "Göğsümde bir kuş şarkı söylüyor." Bana da bu oldu.
Sous rature...
