Güzelleştiğim O Yaz'ı çok sevmiştim, yazın okurken devam kitaplarında ne olacağını çok merak etmiştim. Şimdi mevsim kış olsa da Sensiz Yaz Olmaz'ı okudum, daha fazla bekleyemezdim. Güzelleştiğim O Yaz'ı okurken Cool for the Summer dinliyordum, ne zaman bu müziği duysam ilk kitaptaki havaya girerim. Sensiz Yaz Olmaz'ı okumaya başlarken neler olacağı hakkında hiç düşünmemiştim, yani demek istediğim bu kadar boğucu olacağı hiç aklıma gelmemişti. İlk bölümü okurken heyecanlandım, Cool for the Summer dinliyordum.. Heyecanım fazla sürmedi, anladım ki bu müzik sadece ilk kitap içindi. Hayal kırıklığına uğradım ama kimseye kızamıyorum çünkü herkes haklı. Yazarın bu kitabı yazması gerekiyordu ve geçiş kitabıydı diye düşünüyorum. En büyük üzüntüm Steven'ın olmamasıydı. Ben ilk kitaptaki o dörtlüye çok bağlanmışım, onu anladım bu kitapta. Steven'ı son kitapta daha çok okumak istiyorum.. İlk kitap eğlenceli, bol bol gülümseten, Conrad'e hayran bırakan bir kitaptı. Bu kitapta ön planda olan duygular üzüntüye, yıkılmışlığa dair ne kadar duygu varsa onlarla doluydu. Gerçekleri okumakta yaşamak kadar zor, bütün gece dört döndüm. Conrad'i anlamaya çalıştım, neden böyle davrandığını çözmeye çalıştım. Birkaç fikrim var en sonunda… Duygulanacağımı düşünmemiştim ama Conrad sağolsun gözyaşlarımı tutamadım. Belly ve iki kardeşin ilişkisinin beni kanser etmesi gerekirdi, öyle olmadı çünkü Belly kimi sevdiğini, kime aşık olduğunu biliyordu. Conrad'in neden böyle serseri gibi davrandığını mezuniyet gecesi anlamadım maalesef, o gece aşırı derecede sinirimi bozmuştu. Umarım son kitapta Conrad'den parçalar okuyabilirim. Tam olarak anlamam için onun ağzından okumam gerek, çünkü çok karışık bir kişiliği var. Zaten merakı arttıran da karmaşık olması ama neyse. İki kardeşin aynı kıza karşı aynı duyguları hissetmesi yabancı olduğum bir durum değil, sadece Jeremiah ve Conrad'in arasındaki ilişki benim gördüğüm en olgun ilişki. En olgun erkek kardeş ilişkisi. İkisi de birbiri için geride duruyor, fedakarlıkların üzeri bir örtüyle örtülü, dikkatli bakmazsanız göremezsiniz. Birbirleri için feda ettikleri şey sevdikleri kız. Yani belki Conrad'in düşünceleri farklıdır ve ben şu an boş boş konuşuyorumdur ama yanlış anladığımı düşünmüyorum. Seriyi bitirdikten sonra yazdığım tüm incelemeleri okuyup tekrar bir şeyler yazmam lazım. Kafamdaki sislerin kaybolması lazım yani. Herkesi birbirine bağlayan kişinin gitmesi bütün dengeleri bozmasına rağmen, üçlünün Cousins'ten vazgeçememesi çok önemli bir olaydı benim için. Herşey değişmiş olmasına rağmen yine yazlık eve gitmeleri (sebebi farklı olsa bile), evden ayrılırken eski geleneği -her şeye rağmen yerine getirmeleri çok güzeldi. Her kitabın havası farklı oluyor, bu kitap kasvet doluydu ve tıpkı Not: Seni Hala Seviyorum gibi yazılmazsa olmazdı. Geçiş dönemi okumak canımı sıksa da kitabı fırlatıp atma hissi yaratmıyor. Belki de Jenny Han'ın yarattığı ortam yüzündendir. Orada olanları okumak, hayal etmek güzel. Aile ilişkilerini tüm gerçekliğiyle ele alması, genç kızların yaşadığı, yaşayabileceği şeyleri sayfaya dökmesi çok hoşuma gidiyor. Serinin en sevmediğim kitabının bu kitap olmasını diliyorum, son kitabı yine merakla bekliyorum. Ve şu kapaklar neden böyle basılıyor gerçekten bir açıklama istiyorum. Kendi kapakları bu kapaktan kat kat güzel, buna rağmen şu kapağın sarılığına bak. Kapak önemli değil falan ama orijinal kapak böyleyken kapağı böyle tasarlamak sorular sormama neden oluyor. Neyse. Orijinal kapaklar basmayanlara karşı hep sitemli olacağım.

Sensiz Yaz OlmazJenny Han · Artemis Yayınları · 2017156 okunma

·

92 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.