Gezdim diyarı adım adım, ayaklarıma sular inene kadar yürüdüm taşlı patikaları. Rahatlattı tinimi ayaklarımın can acısı, bir eşek gibi bağırmadım ama en az onun kadar emektardım, kıymet bilmez insana koşulmuş; ölen tanrı tarafından. Mağaramda mutluydum ben hayvanlarımla. Kartalım ve yılanımla huzurluydum ciğerlerim havaya doymasa da ben bendim. Tinim tiniydi tanrının leşinin ardından kalan. Ah o yiğitlik kokan yemekler, sertleşmiş kaslarım ve dik duran omurgam! Şahit olun buğzuma; nefret ediyorum kendisini aşağı görmeyen aşağı insanların tininden. Oturduğu taşı yüksek görüp kendini kartal zanneden, yerde sürünen o ejdervari yılanı hakir gören kör gözlerden. İçindeki altın damarını hiçe sayıp, kömür madenlerinde göçük altında kalanlara acıyın ve dahi kendinizi suçlayın , onların gidişlerine kuma gömdünüz o koca ama hafif başlarınızı. Sığdı tininiz , boşa pompalıyordu kalbiniz o boşa kürek çeken bedeninize. Irgat gittiğiniz o zakkum tarlalarından beslediniz çocuklarınızı. Soyunuz kurudu sandım ben fakat oğullarınız ve kızlarınız daha da dirençli doğdu her lanete. Kılıçlar dövdünüz göğüslerinizi yek-pare tutmamak adına. Tanrı dediniz nefretinize alet olacak gariban çelimsiz bir tin. O size lanet etti ve siz yine onu suçladınız, merhamet etmedin diye. Siz kendinize merhamet etmediniz. Muhabbet etmedi tininiz, siz ruhlarınıza küs birer eşektiniz. Ciğeriniz çürüdü de dışkınızın kokusundan tiksindiniz. Farkında değilsiniz içinde kopan cehennem kuyusundan. Ağaçların altında uzanıp kendinizi sevmediniz, ağaların bacak arasında oturup o çirkin sevilerine salya akıttınız. Acımıyorum size! Bir çiyan kadar gururunuz yoktu kendinize karşı ihanete doymadınız. Yazık size. Sizle muhatap olan bana yazık. Size acımıyorum, yine de kanım fokurduyor sizin bu çürümüş halinize. Atın kendinizi atınızın sırtından ve koşun önde siz ardınızda atınız dolu dizgin. Kaslarınız seğirene kadar durmayın. Mağaramın ağzına kadar durmayın. Kurtuluş mağaramdadır, bende değil. Ben değilim sizin peygamberiniz. Papanız mağara olacaktır, size yol gösteren benim hayvanlarım olacaktır. Siz isterseniz suda boğulmamak , vakumda ateş yakmak; hangi uydurma tanrı sizi cennet/cehennem'ine atabilir. Size acımıyorum. Kanım fokurduyor damarlarımda size baktıkça. Böyle buyurdu Oğuz Beyiniz.

Böyle Söyledi ZerdüştFriedrich Nietzsche · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 202038bin okunma

·

10 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Phalenar