Artık eskiden inandığım hiçbir şeye inanmıyordum. Büyürken, arkadaşlarının iyi insanlar olduğuna, ebeveyninin her zaman haklı olduğuna inanırdın, zor zamanlarda ne yapacağını bildiğine, atlatacağına, kahraman olacağına inanırdın. Fakat sonra kötü şeyler olur ve herkes diğer herkesi hayal
kırıklığına uğratırdı. Eski arkadaşlarının kötü insanlar olabileceğini fark ederdin. Annenle baban her şeyi yoluna koyamazdı. Olduğunu sandığın kahraman olmadığını görürdün. Sadece henüzbaşa çıkman gereken o kadar zor bir şeyle karşılaşmamışındır, o yüzden de aslında korkak olduğunu bilmiyorsundur. Aslında zayıf olduğunun farkında değilsindir. Hayır. Eskiden inandığım şeylere artık inanmıyordum.