Kitabı okumadan (aslında belki önyargı) yapacağım olumsuz eleştirileri tahmin ediyordum. Sosyal medya ve popüler kültürün etkisiyle yazılmış bir kitap olduğunu tahmin ediyordum. Çağrı Taner Twitter' da severek takip ettiğim bir isim. Tweet'lerini seviyorum. Cümleler bütüne kavuşmadan çok şey ifade edebilir. Benim için ediyordu da. Ama onları bütüne kavuşturarak bir kitap ortaya çıkartmak ayrı bir olay. Kitabı okumadan hakkında ortalıkta konuşmak istemedim. Üniversite kütüphanesinde görünce aldım. Kitap çok bölümlü, bir adamın hayatından bir kesiti anlatıyor. Yalnız hikâye desen, hikâye değil. Şiir değil zaten. Düz yazılardan oluşturulmuş bir bütün. Birkaç Twitter fenomeni benzeri sözlerden oluşan bir kitap olsaydı, daha iyi olurdu şahsımca. SPOİLER!!!! Sözlerini sevdiğim bir adam dedim ya; bu yüzden içinden alıntı yapacağım sözler çıkar diyordum. Ama çıkmadı. 3-4 alıntı yaptım o kadar. Hikâye de diyemiyorum da en başta kızın öleceğini anladım zaten. Motor sürerken kaza yapacağını anladım. Merak ettiğim bir şey var. Yorumumun saygısızca olmasını istemem. Çağrı Taner gerçekten bunu yaşadı mı acaba? Öyleyse başı sağolsun. İnsanın sevdikleri hasta olup ölebilir. Bu eleştirilecek bir konu değildir. Öyle değilse eğer "klasik Türk filmi" tadında bir kitap olmuş diyebilirim. Tabi ki tek benzerlik klişe olması. Sonunu tahmin ettiğim halde, duygusal bir anıma geldiği için bir gözlerim doldu son birkaç sayfada. Kendi acımı hissettim. Onun dışında kitabı okurken bende hiçbir şey uyandırmadu. Öyle bomboş okudum. Okumasanız bir şey kaybetmezsiniz. Okursanız size katacağı bir iki cümle alıntı olur. Benim gibi meraktan okursanız, vaktiniz varsa olabilir. Kütüphanenize eklenecek bir kitap değil.

Hüzünlü Bir PonçikÇağrı Taner · Hayykitap · 20171,536 okunma

·

489 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.