Edgar Allan Poe
O yıl güz mevsiminde sıkıcı, kasvetli ve sessiz günde bulutlar bunaltıcı şekilde yere yakın halde havada süzülürken, at sırtında tek başıma tuhaf bir şekilde hüzün veren kırsal alanda ilerliyordum. Nihayet akşam karanlığı çöktüğü sırada Usher'in evinin hüzünlü manzarasıyla karşılaştım. Nasıl göründüğünü biliyordum. Ama yine de binaya ilk baktığımda ruhumu dayanılmaz bir sıkıntı sardı. Malikanenin basit manzarasına, çıplak duvarlarına ve kurumuş ağaçların beyaz gövdelerine baktım. Tam bir ruh buhranı içinde kalbimde bir soğukluk, bir çöküş, bir tiksinti hissettim..
·
2 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.