Barış BıçakçıAramızdaki En Kısa Mesafe Onlara baktım,kardeşlerime.Ellerine,yüzlerine.Yoktan yere bir uzaklık,bir engel aramızda.Birbirimize,birlikte yaşadığımız onca şeyi aşıp yaklaşamayacakmışız gibi;ama öyle de yakınız ki,kapı kapandığında üçümüzün birden eli sıkışıyor. Barış Bıçakçı’yla tanışma kitabım.Yazar 2003 yılında yazmış.Seksenlerin doksanların yaşam şeklinden,Adana’dan ve Ankara’dan izler var kitapta.Aile etrafında baba ve oğul ilk başlarda göze çarpıyor.Daha sonra oğul ve anne,annene,baba arkadaşları toplanıyor öyküde masanın başına.İlk öykülerde olağan gibi görünen anlatım şekli,daha sonra sıradanlıktan çıkıp vurgulu anlatıma dönüştü.Bir iki kez hafifçe öksürdüm ve “Saydam Cadde’sinde akşam artık yalnızca uzak bir hayal!”dedim.S.27 Hala Kızları Radyosu adlı öyküde “Kamil Fikri’nin İskete adlı öyküsü vardı ki bir çocuğun İskete kuluyla kurduğu ilişki ah sevgi,ah vefa..İskete gittiği tüm şehirleri kuşların aracılığıyla anlatır.Yazı yazmaktan sakatlanır kuşun kanadı ama vazgeçmez çocuğa haber vermekten,kafese kapatılmayı göze alır.İnsan sevdiği için vazgeçer özgürlüğünden”Sana anlatamadıktan sonra gördüklerim neye yarar!”diyordu Kafeste kanatlarına ihtiyacı olmadığından rahatça yazabilecekti.S.36. Kurgu olabileceğini düşündüğüm öyküde bahsedilen türkünün gerçek olduğunu anladım(Erdal Erzincan çaldı.Aysun Gültekin söyledi.Ben de dinleyerek okumaya devam ettim) En iyisi Traş Edelim adlı öyküsünde “babam dudaklarını titrete titrete “Bu dağlar kömürdendir,geçen gün ömürdendir” türküsünü söylüyordu. Barış Bıçakçı normal seyrinde devam eden öyküye bir cümle sokuyor,orda kalakalıyorsunuz. Özellikle de son sayfalara doğru öyle bitiş cümleleri var ki”Anneannem ve ben...Biz...Biz ölüme karşıyız.”S/63 Bu öykülerde hayatın yükünü erken yaşta omuzlamış ve bunu zorunluluk değilde,oyunun devamı olarak gören çocuklar var. ”Arkadaşlık böyledir işte”,diyor ağabeyim,”herşeyi bir oyuna dönüştürebilir.” Kim değersiniz hissetmez ki kendisini!Bir soyadın önünde toplanmış duruyoruz;ailemiz.Bir soyadının önünde tek tek isimler...S/70 Öykülerin sonlarında ki vurgular o kadar güçlüydü ki,buğulu göz ve kocaman bir yumru bırakıyordu boğazda.Tam da bu duygularla diğer öyküye geçiş oldukça zor olsa da çok güzel bir tat bıraktı ben de.Çok sevdim Barış Bıçakçı’nın kalemini.Yoruma geçerken diğer bir kitabında çoktan yol almıştım bile.

Aramızdaki En Kısa MesafeBarış Bıçakçı · İletişim Yayınevi · 20203,395 okunma

·

5 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Ferya Fertelli