Mutluyum... İlginç değil mi? Oldukça ilginç geliyor bana. Şu anda benim maskeli suratıma hayran kişiler arasında zorla güldüğüm bir yerdeyim. Dünya... Ama mutluyum işte. Böyle içimden gelen bir sevinç var. Hayır aşık olmadım. Hayır güzel bir söz veyahut hediye almadım. Hayır bir anda hayatımın çizgisi değişmedi. Aslında her şey aynı. Beni kendim olarak bilmediklerinden dolayı seven ama benim onları kendilerine rağmen sevdiğim insanlar arasındayım. Bu ruhsal baskıya karşın nasıl mutlu olabiliyorum bilmiyorum. Belki de mutluluk huzurdan geliyor. Ve ben huzurluyum. Sahiden bilmiyorum bu huzur nereden çıkageldi. Belki de her sonun bir başlangıç demek olduğunu bilmenin güveni. Belki yalnız başınıza oturup sadece sizi en iyi anlayan kişi olan kendinizle konuşup dertleşmenin, kendinizi dinlemenin verdiği huzur bu. Ya da o insanları yine de sevdiğim için artık onların beni "kendimi" bilmelerinin önemli olmayışı. Ve bilmek evet evet çok da uzak olmayan bir yerde beni böyle ikiyüzlü, aptal,bencil halimle seven bir dostumun varlığını bilmek. Güç ve huzur sizinle olsun 1K sakinleri. Bir şekilde her şekilde mutlu olabiliriz, diye düşünüyorum ben.
Not: Gece gece biraz saçmaladım. Zamanınızı verip okuduğunuz için teşekkürler. İstemeden sizi dahil ettiğim ve zamanınızı aldığım için özür dilerim.
·
4 görüntüleme
Bu yorum görüntülenemiyor
Bu yorum görüntülenemiyor
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.