Kitap elimde orada burada süründü nedense. Halbuki ne kadar güzel bir kitap yazmış Banu Özyürek. Bir kadın olarak kendisine ve çevresine olan sonsuz farkındalığını bize çok güzel aktarmış. Zaman kimine göre yetmez ama kimine göre o kadar fazla gelir ki o 24 saat. Bunu tecrübe ettiğim için hikayenin sıkıntısı bana bulaşmış olabilir. Yalnızlık, zamanın geçmemesi insanın kendi kendini yemesiyle devam eden bir olaylar zinciridir. Burada da karakterimiz aynen böyle yapıyor, kafasında deli sorular, sorulara bulduğu cevaplar, çevresine duyduğu öfkenin sonuçlarını hayal ederek kendini rahatlatma çabaları. Çok güzel bir kitap bence.