Dört bir yanı dağlarla çevrili.Kayalık.Ağaçsız.Heybetli... Özellikle aysız gecelerde korkunç. Ağılları ve okulu saymazsak on üç hane. On üç kerpiç hane.Nüfus kadınlar ve çocuklar dahil yüz on dört kişi. İlk kez görüyorum sanki insan'ı.Bacakları poturlu.Bakışları yenik.Başları sarılı.Bıyıkları sarkık. ..... Her biri kopuk kopuk. Her biri paramparça. Her biri kendi yalnızlığında. Her biri kendi karanlığında. Her biri kendi unutuluşunda... Onlar da bana baktılar. İlk kez insan görüyorlarmış gibi... ' ' Ferit Edgü #hakkaridebirmevsim kitabında Hakkari'nin Pirkanis adlı dağ köyünde öğretmenlik yapan ve izlenimlerini anlatan kişinin kendi iç konuşmalarını (yalnızlık konuşmaları) anlatmış bu kitabında. #kimse Ailesinden uzakta,dilini bilmediği bir şehirde öğretmenlik yapan birinin kendi içine yaptığı yolculukta yazar,bizlere de doğu insanının kültürünü,yaşam biçimini,hayata bakışlarını,beklentilerini anlatıyor. Edgü kadar doğu bölgelerimizi böýlesine güzel anlatan bir yazar tanımıyorum.Her eserinde hiç gitmediğim toprakları gezmiş,görmüş kadar oluyorum. Şiirsel dilini çok seviyorum ve gerçek olaylara değindiği için büyük bir keyifle okuyorum her defasında ' ' -"Ama burada kimseleri gördüğün yok"diyor İkinci Ses. -"Ne fark eder?"diyor,Birinci Ses."Düşlerim insan dolu"

KimseFerit Edgü · Sel Yayıncılık · 2015424 okunma

·

112 views

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

EbRu