Grafomania
Grafomania: İçten gelen devamlı yazma dürtüsü, çılgınlık derecesine varan yazma arzusu.
Bu dürtünün iyi mi kötü mü olduğundan tam emin olamıyorum. Andrei Tarkovski'nin günlüğünü okurken şöyle bir yere denk geldim, "Yefremov'un Bıçağın Ucunda'sını okuyorum. Artık merakımın sınırlarını zorluyorum, Tanrım! Bu adama kimse grafomaniası olduğunu söylememiş mi? Bu adam, gerçekten yazma eylemini sırf para uğruna yapan beş para etmez biri olduğunu bilmeden mi öldü?". Bu serzeniş aklıma kalemi beş para etmez günümüz sözde yazarlarını getirdi. Tek tek isimlerini yazardım ama duru zihinleri idlal etmek istemiyorum.
Hâsılı, tıp dilinde grafomania denen dürtü, "yazmasaydım deli olacaktım" diyen Sait Faik'te de görülebilirken; isimlerini zikretmekten imtina ettiğim, kendini dev aynasında gören, para uğruna bu kıymettar işi kullanan insanlarda da gözlenebilmektedir.
Ek olarak Sait Faik'in söylediği söz, kıymeti pek bilinmeyen değerli yönetmenimiz Ahmet Uluçay'ın şu sözüyle çok benzer "Çekmeseydim intihar ederdim." Farklı dönemlerde yaşayan, farklı havayı teneffüs eden bu iki insanın benzer duyguyu ifade etmesi sanatçı ruhunun, beklentisiz üretme kaygısının; zaman, coğrafya, ırk ve dilden bağımsız olarak evrensel benzerlikler taşıdığını gösteriyor.
·
10 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.