İBRAHİM ETHEM
Bir ses işitti gece, yıkıldı üstüne dam,
"Ne garib bir iş" dedi, damda gezen bir adam.
"Sen hem arayacaksın, gece ve gündüz her dem,
Hem de yatacaksın ha!" dedi, düşündü Ethem.
Ve nihayet anladı, O bulunmaz rahatta,
"O'na varılmaz" dedi, saraylarda hayatta.
Bulmak için vazgeçmek, herşeyden ve kendinden,
Bulanların ahvâli, soran olursa: "Neden?"
İbrahim; fakir sultan, üstünde eski bir çul,
İbrahim; zengin köle, İbrahim Allah'a kul.
Bugün bir bayram günü, bugün günlerden şölen,
Yabancı bir adamdı, o gün huzura gelen.
İnsanlar donmuş gibi, gelen ne de heybetli,
Getirdiği hakîkat, kıymetli mi kıymetli.
"Bu nasıl bir saray ki; birileri gelmede,
Saray kervansaray ki; gelen bir an gülmede."
Ne uzun bir haber bu, yalnızca iki satır,
Bu haberi getiren, adamın adı Hızır.
İbrahim; yolculardan, sonsuzluğa seyreden,
İbrahim; bir kurtulmuş, şöhret denen perdeden.
Şaşkınlardan da şaşkın, bu haller neyin nesi,
Ve açık açık duydu, "uyan" diyen bir sesi.
Zaman av zamanıdır, daha zamanımız var,
Tâ ki sesi ceylandan, o ân duyana kadar.
Avlanırken avlanan, kaç tane avcı vardır,
Artık avlanmak geçti, yalnız Avlayan yardır.
Ne şu gökler gürledi, ne de dereler taştı,
Oluk oluk boşalan, gözlerden akan yaştı.
İbrahim; âlem âlem, gezip duran bir derviş,
İbrahim; mâsivadan, köşe-bucak gizlenmiş.
Aşağılık ne çirkin, İbrahim'e ne güzel,
Alçaldıkça şu nefsi, yüceye çıkardı el.
O'nu tanıyan için, tanınmak bir eğlence,
Eğlencenin böylesi, ruhuna bir işkence.
Kendini tâ en dipte, diplerde görmek gerek,
Ondan sonra kapıdan, usulca girmek gerek.
Ciğerinin parçası, parça parça İbrahim:
"Ya onu, ya da beni" böyle dedi Sahibim.
İbrahim; aşk sırrına, ulaşan güzel âşık,
İbrahim; biliyor kalb, bu hususta daracık.
Çile, meşakkat çekti, nihayet bir kul oldu,
Arayıp durduğunu, O'na kullukta buldu.
"Fakirliği alanlar, nasıl aldılar" dersen,
İşte İbrahim Ethem, işin aslını öğren.
Kıymet derviş olmakta, şehir, ülke hikaye,
Bedavaya dervişlik, ticarette ne pâye.
Ne garib kıyafete, kıymet verip gidenler,
Ethem gibi garibler; elbisesiz erenler.
İbrahim; din ve dünya, iki âlemde sultan,
İbrahim; anka kuşu, şu Kaf Dağı'na uçan.
Ankara, 2008
··
1 görüntüleme
Yüreğinize sağlık..
Bu yorum görüntülenemiyor
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.