Hoşgörü kavramı en çok gücü yetmeyenlere has olmalı. Özellikle de çocuklara. Daha yaşamın zorluklarına karşı tecrübesiz, çoğu şeyden bihaber masum ve kırılgan çocuklara. Çevreden nasıl görürlerse, ne şekilde yetişirlerse ilerde onlar da öyle bireyler yetiştirecekler. Sevgisiz, anlayışsız, çabuk sinirlenen, tahammülü olmayan insanlar nasıl bizim eserimizse tam aksi de bizim elimizde. Dini konularda olabildiğince iyi bir eğitim vermeliyiz. Zorlamadan, sevdirerek ve istekli bir şekilde olmalı. Küçüklükten alışsın yok efendim dini bilgisi olsun oyunu sonra da oynar, oğlum/kızım benim bile bilmediğim şu şu sureleri biliyo şeklindeki düşünceler bir süre sonra küçük yaşta kocaman sorumluluklarla cebelleşen bireyler meydana getiriyor. Yazdıklarım yanlış da anlaşılmasın Kuran okumak en çok küçüklere yakışıyor tabiki öğrenmeleri çok güzel ama oyun oynaması eğlenmesi gerekirken yetişkinlerden daha fazla ders çalışmaları onları soğutuyor isteksizleştiriyor. Hele ki bu eğitimde zorlama aşırı ikaz ve en olmaz olası şiddet varsa... Tek dini konuda değil okul dersleri, günlük hayattaki sorumlulukları, aile arası iletişimleri ve daha bunlara benzer pek çok konuda samimi bir şekilde yaklaşırsak, onlara sevdirerek zorlanmadan olayların üstesinden gelmelerini sağlarsak daha huzurlu bir yaşamları daha doğrusu yaşamımız olur. Mark Manson'ın dediği gibi "Mutluluk sorunları çözmekten kaynaklanır." Hala çok geç değil. Sorunlarımızı kabul etmemeliyiz üstesinden gelmeli ve iyi bireyler yetiştirme konusunda bir adım atmalıyız. . Her ebeveyn ve eğitmenin farkında olması gereken konulara değinmiş yazar. Vize haftasında olsam bile elimden düşürmeden okudum. Bilinen konular bile bazen hatırlanmak tekrar edilmek ister ya tam da öyle bir kitap. Tavsiye etiketlerde üst sıraları alıyor benim listemde

Korkutarak Değil Sevdirerek Din EğitimiHatice Kübra Tongar · Hayy Kitap · 20171,211 okunma

·

22 görüntüleme

Bu yorum görüntülenemiyor

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Hatice Kübra Emre