Böyle bir gelenek vardı eskiden. İnsanlar sadece en sevdikleri öldüğü zaman onun fotoğrafını çektirirlerdi. Fotoğraf ilk bulunduğu yıllarda lüks ve şimdiki gibi bir ana ait birşey değildi, bir sürece ait birşeydi. Fotoğrafının ölüm olması ve o dönemdeki fotoğrafçılık sebebiyle insanın doğasında olmayan birşeyi yani kıpırtısız durmanın gerekliliği yüzünden, en iyi ve en canlı görünen fotoğraflar tuhaf ama ölülerin fotoğraflarıydı. Bu çok uzun, derin, karanlık ve birazda yağmurlu gecelere ait birşey.
Kaybedenler Kulübü Yolda - Nejat İşler