Ne zaman ki olup bitenin içinde zamanı unuttun , kendi varlığını olayın içinde buluverdin ve o an için sadece bir gözlemciden öte olayın bir parçası oldun , işte o an gerçekten mutlusundur. Zira mutluluk , düşüncede değil eylemdedir.
··
1 görüntüleme
gözlemci olmak yani Tasavvufi anlamda Arif olmak bir üst boyuttur aslında.. zaten mutluluk da mutsuzluk da göreceli bir kavram olduğundan ' gelse celalinden cefa yahut cemalinden vefa ikisi de cana sefa..' mantıklı bir bakış açısı olayların hengamesinden göreceli hislerinden kişiyi kurtaracak yegane şey..
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.