Güzel bakmak, her şeye ve herkese.
İyi konuşmak, her şeyle ve herkesle.
Yaprak döksün, dökmesin;
Temiz su vermek bahçedeki ağaçlara.
İster kafes ahalisinden olsun, ister göçmen;
Faydalı yemler ikram etmek kuşlara.
Beğen ya da beğenme,
Bütün kitapları turuncu kaplara sarmak.
Hoşuna gitsin ya da gitmesin,
Bütün evleri pembelere boyamak.
Nereye çıkarsa çıksın,
Yolda dosdoğru yürümek mesela.
Nereye giderse gitsin,
Candan bir tebessümle el sallamak yolculara.
Sevse de, sevmese de;
Bütün sevgilileri teşekkürle anmak.
Hayırlı da olsa, hayırsız da;
Bütün evlatları aynı ölçüde sevmek.
Arkadaşa bir selamı,
Dostlarla iki kelamı çok görmemek.
Bir merhem armağan etmek canımızı yakanlara,
Düşman saydıklarımıza ikide bir kara çalmamak.
Dar zamanlara sıkıştırmamak anmaları,
Ezberlere bulaştırmamak tebrikleri, kutlamaları.
Öf dememek çalan telefonlara,
Mektupları, mesajları görmezden gelmemek.
Yani olması icap ettiği biçimde yaşamak hayatı!
Tıka basa dolarak gökyüzü serini ve toprak kokusuyla,
Solukları usulca alıp-vererek bilhassa,
Kurdelelerle süslenmiş bir yürekle yaklaşmak...
Canlı veya cansıza. Güçlü veya güçsüze. Hepsine.
·
6 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.