Yatılı okulda kalan Doğu ve arkadaşlarının yaşadıkları ışığında yapılan bir toplum eleştirisi... Bir toplum eleştirisi olduğu için de eleştirdiği sistemin imlasını da kullanmayı reddediyor yazar. Kitapta hiçbir noktalama işareti yok. Cümlelerin nerede bitip nerede başladığı belli değil. Sadece sayfalarca dizilmiş kelimeler görüyorsunuz kitabı elinize ilk aldığınızda. Dolayısıyla başta afallıyor, bazen ucunu kaçırdığınız bir cümleyi anlayabilmek için tekrar tekrar okuyorsunuz aynı satırları. Kitabın tek eksiği ve bir puan kırmamın sebebi bu olmakla birlikte konusuyla ve anlattığı hikayeyle beni derinden etkileyen bir kitap oldu. Konu çocuk istismarı olduğunda içimden bir parça kopuyor sanki. Doğu, Selim ve Kemik. Yatılı okulda okuyan ve birbirlerine sıkı sıkıya tutunmalarıyla gözleri yaşartan üç arkadaş. Yatılı düzlüklerindeki hakaret, şiddet, tecavüz gibi olaylara ayna tutuyorlar. Suskunlar dizisinin evrilmiş versiyonu gibiydi işlenen konu aslında. Suskunlar'da hapishanedeki çocukların yaşadığı şiddet ve tecavüz olayları, kitapta bir yatılı okulda yaşanıyor. Kitabı okurken öğretmenlerden de nefret ettim. Bu kadar gaddar olmalarından nefret ettim. Şiir yazdığı için öğretmeni tarafından aşağılanan bir çocuk mu dersiniz, kaymaya gittiği için okula geç kalan ve bunun sonucunda ceza olarak öğretmeni tarafından acımasızca dövülen çocuklar mı dersiniz... Ne tür kötülük ararsanız var kitapta.

Yatılı Düzlükleriİzzet Dönmez · Alakarga Sanat Yayınları · 201220 okunma

·

29 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

nurci