" Yaşamın adaletsizliğine duyulan öfke dayanılmaz boyutlara ulaştığında isyan ettirir kişiyi ve isyan da çoğu zaman daha kötü sonuçlar doğuran bir arzuyu tetikler. Bize karşı suçlu olduğunu, yaşadığımız acının sorumlusu olduğunu düşündüğümüz insanlara cezasını verme ve böylece kendimizce yaşamsal adaleti sağlama arzusunu."
Sayfa 68Kitabı okudu
·
17 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.