"Gelecekte başka bir hayatın olacağına inanmayan pintiler için her şey içinde bulundukları yaşamdan ibarettir." diyor Balzac. Ne de güzel demiş. Günümüzde sayısı gitgide artan, paradan gözü dönmüş insanları Grandet baba modeliyle bizlere sunuyor kitap. Yani 19.yüzyıl Fransa'sında tasvir ettiği bir insanı günümüzde bulmak mümkündür. Zaten klasikler bu yüzden klasik değil midir? Hangi dönemde olursanız olun kendinize çıkaracak bir şeyler mutlaka bulursunuz.Yeter ki oradaki durumu mevcut duruma uyarlamayı bilin. Belki günümüzde yiğeninin kahvesine kaç şeker attığına karışan, üşüse bile şömineye fazladan odun atmayan, eşi hasta olduğunda masraf olmasın diye doktora götürmeyen cimri modeli fazla yok ;fakat sokakta dilenen bir çocuk görünce para veren, yanıbaşındaki komşusu zordayken ona yardım eden, borca ihtiyacı olan arkadaşına karşılıksız borç veren insan da yok. Çünkü para çoğumuzun hayatının merkezi durumunda. Haksız da sayılmayız. Sonuçta isteklerimize, ihtiyaçlarımıza, hayallerimize ulaşmada para önemli bir araç. Kimileri bunu abartarak "aracı" "amaç" haline getiriyor ve çevresine duyarsız bireyler dolayısıyla çevresine duyarsız bir toplum yetişiyor.Nitekim insan mezara eli boş gidiyor ve hayat boyu uğrunda koştuğumuz para bizimle beraber gelmiyor. Yaşamını buna adamış insanlar elindeki zenginliğin tadına varamadan hayata gözlerini yumuyorlar. Grandet babanın hikayesi bu şekilde yorumladım gelelim Eugenie'mize... "Hangi durumda olursa olsun kadınların erkeklerden daha fazla acı çekme nedenleri vardır, bu yüzden erkeklerden daha çok acı çekerler." Hayatı boyunca babasının baskıcı tutumu altında büyümüş bu masum kızın yüreğinde kelebekler uçuşmasına neden olan Charles... İki gencin ilişkisi, güneşin döngüsü gibiydi. Doğmaya başlayan güneş gibi aralarında kıvılcımlar doğdu, en tepedeyken olduğu gibi ışık(aşk) her yanı sardı ve hüzünlü kısım:batış. Sevdiğinin sözlerine, emanetlerine canından çok değer veren adeta onları ulvileştirmiş Eugenie'miz masum umutlarla sevdiğini beklerken yüreği para tarafından kirlenen Charles... Güneş tek taraf için batmıştı. Parlak güneş, doğmamak üzere karanlığa gömülmektense ay olup sessizce parlamaya devam etti... (Eugenie aşkını kalbine gömdü)

Eugenie GrandetHonore de Balzac · Can Yayınları · 20173,035 okunma

·

8 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Asuman Sare