Müjde Aklanoğlu İki Yemin Bir Aşk
“Bunun için bana kızacak mısınız?” diye sordu aniden masum bir çekiniklikle. Gözleri cidden ürkerek bakıyordu.
“Aslında seni dizime yatırıp bir güzel pataklamak istiyorum.” Bir an sanki daha çok soru soracakmış gibi göründü ama sonra kararını değiştirmiş olmalıydı çünkü dizginleri eline aldı ve yumuşak başlılıkla gülümsedi. “Zaten başıma aştığın işler yetince baş ağrısı yapıyor. Sana ceza vermek şart olmuş gibi. Söz dinlemiyorsun Bayan Sancaktar.” dedi adam ciddi bir tonda. Yüzü ifadesiz ve gözleri hâlâ donuktu. Öylesine dik bir bakışı vardı ki, kız onun söylediği latifeyi bir an ciddi sandı. Ona ceza deyince, hep aklına evdeki cezalar geliyordu. “Ama… Ama yapmayacaksın…” Bakışları birden hırçınlaştı. Sanki nefes alamıyordu. Ciddi olduğuna gerçekten inanmıştı. “Bu-buna izin…”
“Düşündüm de, kapıyı yüzüme çarptın. Zile bastığım için hakaret ettin. İrice açtığın güzel gözlerinle bana küfrettin. Şimdi bu teklif inan çok cezbedici geliyor. Bunu iyi aklıma getirdin.” Kızın ürkekçe titreyen gözbebeklerine bakarken, tek kaşını kaldırdı ne kadar çekici olduğunun farkında olmaksızın hafifçe gülümsedi. O kadar sert suratta ve her daim donukça bakan kahvelerde, böylesine kışkırtıcı bir tebessüm nasıl belirirdi! Onun yaptığı bu uzlaşma işaretiyle, Peri’nin tedirgin hâli az da olsa geçti ve dudaklarını gerdi. Ondan çekindiğini belli etmemeye çalışırken, bu tuhaf tepkilerini kontrol ettiğini umuyordu. Yoksa bu soğuk bakışlı, karizmatik yakışıklı herife rezil olacaktı.
“Seni dinliyorum başla.” dedi Eymen belli bir buyurganlıkla.
“Ben de sizi dinliyorum.” diye misilleme yaptı kız, sadece bir şey söylemiş olmak için.
Genç adam, sıkkınca başını salladı. “Hangi konuda?”
“Bu saatte bana çıkışarak, korkutma konusunda.” Kızın yüz ifadesi okunabilecek gibi değildi, tarafsız ve durgundu. Hatta kendi düşüncelerinin karmaşıklığı yüzünden biraz da sinir bozucu görünüyordu.
Hasrem YayınlarıKitabı okudu
·
3 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.