Stefan Zweig etkinliğinin ikinci güzide kitabı benim için Geçmişe Yolculuk'tu. Bu adamın kalemini bu kadar duygularının aynası olarak kullanıp, kısa sayfalı yazdığı novellalarının insanı etkileme sanatı üzerinde bu kadar başarılı olmasını gıptayla karşılıyorum! Zweig, yazara şu ana dek okuma şansı vermeyen ya da zamanı gelince diyenlere mutlaka oku diye tavsiye edeceğim bir usta.
Kitabın sayfalarında illa ki savaş var. Artık bunu Zweig okurları çok iyi biliyorlardır. İkinci Dünya Savaşı, yazarın tüm hayatını ve yazdıklarını dipten etkilemiş ve hiçbir zaman yarattığı tahribatı silmemiştir.
Bunun yanında bir de aşk var. Yasak mı yasak. Tutkulu, özlem dolu, giderek güçlenen... Tabii burada ki aşk, savaşın devreye girmesiyle iki aşığı dokuz yıl birbirinden koparıyor. Ikisinin de yaşamları değişimlerden geçiyor. Ludwig sadece anılarla yaşamanın insan doğasına uygun olmadığını bilerek içindeki ihtirasın yavaşça eridiğini hissediyor.
Yıllar sonra biraraya geldiklerinde, bu büyük aşk ikisinde de karşılıklı mıydı yoksa zamana, koşullara, başkalarına yenik mi düşmüştü?
Siz de okurken ikisinin yanında, bakışlarını kaçırmalarına, gizledikleri hislerine, boğuştukları monologlarını adeta yaşıyorsunuz. Hem ürkek, hem atılgan duygular. Okumak çok keyifliydi. Etkibilitesi yine yüksek bir kitaptı.
Mutlaka bunu da okuma listenize ekleyin derim. Verlaine'in şiirinde ki gibi, Issız eski bir parkta karlar içinde, Arıyor geçmişi iki gölge... Herkese iyi okumalar.
